Har du noen gang tenkt på hvor unikt livet ditt egentlig er?
Å kunne kjenne regnet mot kinnet, kunne føle sorg.
Å gi av seg selv, bake en kake, kunne kjenne en smak i munnen.
Å ha øyne å se med/kontra være blind.
Dette er et av mine favorittdikt.
Min elste sønn er autist, unik og varm.
Eg kan
Eg skriv ikkje fint, og eg les ikkje fort,
Så meg er det lett nok å terge.
Men gjeld det å springe av stad som ein hjort
å dukke i elva
å klatre…
Jau, det kan eg greie, ja det går nok an
om nokon vil seie dei trur at eg kan!
Eg somlar og rotar, sit aldri i fred,
eg får nok aldri ferdig ei lekse.
Men gjeld det å lokka ei mor til å le,
ein hund til å danse,
ein blom til å vekse…
Jau, det kan eg greie, ja det går nok an
om nokon vil seie dei trur at eg kan!
Eg greier mest aldri å fanga ein ball,
eg spring nok, men stega er tunge.
Men gjeld det å stella ein hest i ein stall,
ein sjuk i ei seng
og ein ørliten unge…
Jau, det kan eg greie, ja det går nok an
om nokon vil seie dei trur at eg kan!
(Ingvar Moe)